Kiedy tak mówimy?

Czy zastanawialiście się na tym, kiedy tak mówimy? Co to właściwie znaczy? Kiedy zależy nam na jakiejś osobie i czujemy, że jest dla nas z jakichś względów ważna, chcemy podtrzymywać łączące nas więzi. Jak to robimy? Myślimy serdecznie o tej osobie. Mamy czas na rozmowę. W razie potrzeby dajemy wsparcie. Jesteśmy uważni na emocje i potrafimy się dostroić do bliskiej nam osoby tak, aby razem z nią odczuwać radość czy smutek. Staramy się zrozumieć. Słuchamy o marzeniach. Planujemy wspólne wyjścia. Doradzamy. Odradzamy. Słowem, poprzez nasze działania ta osoba jest stale obecna w naszym życiu. 

Jak zachować się w stosunku do siebie?

A czy umiesz w ten sposób zachowywać się w stosunku do siebie? Czy masz ze sobą kontakt? Reagujesz na informacje, które daje ci twoje ciało? Umiesz rozpoznać swoje uczucia i sytuacje, w których się pojawiają? Czy przyglądasz się swoim myślom? A może je ignorujesz, twierdząc, że nie masz na to czasu? Jak dbasz o swoje ciało, aby mogło ci służyć i wspierać cię w twoich działaniach? Zauważ, że te pytania wskazują kierunek i nazywają konkretne działania, które należy podjąć, aby być w kontakcie ze sobą. Dlaczego to takie ważne? 

Twój dobrostan

Po pierwsze, w ten sposób budujesz swój dobrostan. Stajesz się osobą, która doskonale zna i rozumie siebie. Nie ulega presji ani modzie. Wie, w którą stronę zmierza i w jakim celu. Dzięki temu zachowuje wewnętrzny spokój. Taka osoba może być przykładem. I to jest właśnie drugie wyjaśnienie. Jako dorośli – rodzice, nauczyciele, terapeuci itd. – pokazujemy dzieciom świat poprzez nasze zachowania. Jeśli sami odsuwamy siebie i swoje potrzeby na bok, ignorujemy je, to taki model zachowania przejmują też nasze dzieci. A to nie wspiera ich i nie służy ich rozwojowi. To, co powinniśmy robić już dziś, to pokazywać, że mamy gorszy dzień, że umiemy coś odpuszczać i to jest w porządku. Kiedy jesteśmy uważni i łagodni dla siebie, dajemy też przyzwolenie na emocje, które się pojawiają. Jesteśmy świadomi swoich potrzeb i dbamy o siebie. Tak też będą postępować dzieci, które właśnie taki przykład dostają. Zatem najlepsze, co możesz robić, to być w kontakcie ze sobą. To rozwija empatię, zrozumienie i bliskość.